Voor wie moed moet
Is ont-moeten
Niet wel willen
Maar willen moeten
2020 // Lilian van Ooijen
Voor wie moed moet
Is ont-moeten
Niet wel willen
Maar willen moeten
2020 // Lilian van Ooijen
Ik had zo even, nog geen zoen verwacht
Glitter, ik ben niet bitter
Welkom foute bal
Jij weerspiegelt roze dromen
Die in mijn fantasie
maar blijven komen
2018 // Lilian van Ooijen
Draaide om mijn as
In het zoutmoeras
Bemodderde mijn territoriale water
En vertelde de zeekraal over later
Voor een intolerant gewas
Was ik behoorlijk in mijn sas
2019 // Lilian van Ooijen
Het was nevelig daarboven
Ik hield je vast, kon niet geloven
Dat de lucht nooit klaarde
Voor jou een lage waarde
Druppels in mijn ogen
2019 // Lilian van Ooijen
Een vloedgolf
Om jou,
Voor jou
Om iedereen,
Die van je wegging
Tot je hart scheurde,
Van droogte
2019 // Lilian van Ooijen
Ze raakte gewend
Aan de zachte klanken
Van vallende pruimen en appels
Ping pong
En geroezemoes
Maar nu hoorde zij enkel getik
2019 // Lilian van Ooijen
Wil woelen in kasjmierwol
Sabbelen aan een suikerspin
Dobberen op de dode zee
Geliefd worden op een rozenbed
Wil vergeten van vandaag
Al mijn taken tackelen
Me verlichten als een veer
En mijn ziel weerzien in zeepbellen
2019// Lilian van Ooijen
Ik zie geen mensen meer versleten
Ik zie geen gaten,
Niets oneffen
Ik zie geen mens meer die niet meedoet
Geen mens meer die wat mist
We blinken
En we schitteren
Op onze bergen vol verval
2019 // Lilian van Ooijen
We lopen de lijnen door
Waar het punt ons verliest
Laten de meetlat leven
Tot onze hoeken in cirkels
Elkaar raken
2019 // Lilian van Ooijen