Soms droom ik even weg in je elektrisch blauwe ogen
Je glanzende donkere krullen die van rapunzel konden zijn
Je blik, fris als een kabbelend beekje
Je ferme postuur als een roeier of een zwemmer
Je lage, schorre stem en je adequate woorden,
zoals het een echte man betaamt
Totdat de realiteit me in de ogen staart
Je hebt een vriendin.
2019 // Lilian van Ooijen
