Ze raakte gewend
Aan de zachte klanken
Van vallende pruimen en appels
Ping pong
En geroezemoes
Maar nu hoorde zij enkel getik
2019 // Lilian van Ooijen
Zeepbelziel
Wil woelen in kasjmierwol
Sabbelen aan een suikerspin
Dobberen op de dode zee
Geliefd worden op een rozenbed
Wil vergeten van vandaag
Al mijn taken teckelen
Me verlichten als een veer
En mijn ziel weerzien in zeepbellen
2019// Lilian van Ooijen
Modelmens
Ik zie geen mensen meer versleten
Ik zie geen gaten,
Niets oneffen
Ik zie geen mens meer die niet meedoet
Geen mens meer die wat mist
We blinken
En we schitteren
Op onze bergen vol verval
2019 // Lilian van Ooijen
Geometrie
We lopen de lijnen door
Waar het punt ons verliest
Laten de meetlat leven
Tot onze hoeken in cirkels
Elkaar raken
2019 // Lilian van Ooijen
Gloed
Zie de herfstgloed
In mijn nerven
Koop druppels liefde
Voor mijn kerven
En zie het goud
Seizoenen verven
2019 // Lilian van Ooijen
Vervlogen
Hij werd een bloem
Om uit te blazen
En mee te waaien
Op mijn schouder
Wanneer we samen keken
Hoe ze zijn soortgenoot bevlogen
2019 // Lilian van Ooijen
Nochtans
De rabbi tuurde door de ramen
Weleerwaarde zeergeleerde heer
Droomt u soms van noviteiten
Of bewaart u die voor een andere keer?
2019 // Lilian van Ooijen
